Türk Genci, devrimlerin ve cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunların  gereğine, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır. Yönetim biçimini ve devrimleri  benimsemiştir. Bunları güçsüz düşürecek en küçük ya da en büyük bir kıpırtı ve  bir davranış duydu mu, "Bu ülkenin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu  vardır, adalet örgütü vardır" demeyecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla; nesi  varsa onunla kendi yapıtını koruyacaktır.

 Polis gelecek, asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır. Genç,  "Polis henüz devrim ve cumhuriyetin polisi değildir" diye düşünecek, ama hiç bir  zaman yalvarmayacaktır. Mahkeme onu yargılayacaktır. Yine düşünecek, "demek  adalet örgütünü de düzeltmek, yönetim biçimine göre düzenlemek gerek"

 Onu hapse atacaklar. Yasal yollarla karşı çıkışlarda bulunmakla birlikte  bana, başbakana ve meclise telgraflar yağdırıp, haksız ve suçsuz olduğu için  salıverilmesine çalışılmasını, kayrılmasını istemeyecek. Diyecek ki, "ben inanç  ve kanaatimin gereğini yaptım. Araya girişimde ve eylemimde haklıyım. Eğer  buraya haksız olarak gelmişsem, bu haksızlığı ortaya koyan neden ve etkenleri  düzeltmek de benim görevimdir."

 İşte benim anladığım Türk Genci ve Türk Gençliği!

 Mustafa Kemal Atatürk

Bursa, 5 Şubat 1933